Dit weekend even een realitycheck gehad. Wat weet ik in hemelsnaam over hoe de politieke spelletjes werken? Wie kan je vertrouwen, wie niet? Ook al verkondig je dezelfde boodschap, ook al gunt iedereen het elkaar, toch is en blijft het een verkiezing. Er moeten mensen worden verkozen, campagnebudgetten worden uitgegeven: waar dit voor mij een unieke ervaring is, is dit voor anderen hun levenswerk en ultieme streefdoel. Binnen alle partijen geldt blijkbaar dezelfde regel: iedereen wilt zoveel mogelijk voorkeursstemmen achter zijn/haar naam zien staan.

Niet alleen vraag ik mij af wie ik kan vertrouwen, blijkbaar geldt ook het omgekeerde: mensen gaan zich afvragen of ik te vertrouwen ben. Plotseling word je beschuldigd van spelletjes terwijl je amper weet hoe het ‘spel’ werkt. Allemaal vrij verwarrend.

Nuja, ik heb de fantastische positie van underdog. Er zijn weinig verwachtingen van me, dus valt de druk wel mee. Mijn ultieme doel tijdens deze verkiezingscampagne is om mijn eigenheid te bewaren, en om te blijven vertrouwen op mijn gezond (boeren)verstand.

Pamela, #vldGent31