Gisteren ging mijn blog online. Spannend. Mensen kunnen beginnen volgen hoe ik alles beleef en me steunen in m’n strijd tegen de kilo’s.
Belangrijk bij het afvallen is de steun die je krijgt van je omgeving. Zo denk ik niet alleen aan je gezin (of in mijn geval huisgenoten), maar ook op je werk. Per slot van rekening slijt je 1/3 (of in mijn geval soms de helft) van je leven achter je bureau. Enige steun van je collega’s is dan meer dan welkom.
Mijn collega’s hebben eigenlijk vooral een goed gevoel voor humor en plagen me graag eens. Zo kreeg ik onderstaand (vrij hilarisch) mailtje (ja, ik heb er vooral heel smakelijk mee gelachen). Vooral collega’s Ward & Vincent (zitten respectievelijk naast en schuin tegenover me aan de bureau) zijn altijd wel te vinden voor een grapje.
Hier bijvoorbeeld de mail die Ward stuurde naar Vincent & mij, zelfs voor ik aan het dieet ben begonnen:
Heb ik trouwens al vermeld dat januari absoluut de slechtste maand ever is om te beginnen met diëten? Waarom? 2 woorden: Nieuwjaarsrecepties. Nieuwjaarscadeaus.
Nieuwjaarscadeaus. Bij ons op de bureau bestaan die cadeaus vooral uit chocolade. Veel chocolade. Hier bijvoorbeeld een mailtje gestuurd naar onze volledige afdeling met de mededeling dat er pralines op de kast staan, gekregen van een partner.
Of wat denk je hiervan? Ward die me (met heel gemeen lachje by the way) een doos (overheerlijke- ik geef het toe) pralines aanbiedt. Just mean!
En dan nog de Nieuwjaarsrecepties. Zucht. Reden om nooit in de politiek te gaan mensen. Ik heb deze maand een 5-tal Nieuwjaarsrecepties. Eén van stad Gent (zaterdag), één van Jong VLD Nationaal, één van Open Vld Nationaal, Open & Jong VLD Gent, Open Vld Gent afdeling Noord Oost (waar ik in het bestuur zit). Man man. Komt dit goed?
Verleiding zit trouwens in alle hoekjes hoor. Een toneelstuk gaan bekijken? Super! ‘Orlando’ in de Bourla was geweldig, de receptie… Just kill me. Gezondigd. Een half glaasje rode wijn. Sorry Frouke.
