Ken je dat gevoel dat je die ene perfecte jeans hebt? Die jeans waar je nu niet meer in kan? Ik ken dat gevoel ook. Meer nog, ik heb dat gevoel x 10. Want zoveel heb ik er. Jeans’ waar ik niet meer in kan. Allé ja, hooguit met één been.
In deze broeken pas ik dus ECHT niet meer!
Je weet wel hoe het loopt: je studeert af, begint te werken en voor je het weet zit je dagelijks 10u aan een bureau, is ‘sporten’ op z’n best een schamele poging en als je echt pech hebt een echte utopie en eet je je dagelijks vol met lekker restauranteten, broodjes of –als je minder geluk hebt- kantinefood. Resultaat bij mij: + 10kg op een goed jaar.
Ik ben altijd al een jojo-er geweest. Slechte leef/eetgewoontes, gecombineerd met een overvolle agenda, zorgen ervoor dat ik mijn maatje 36 al een paar jaar geleden ben kwijtgespeeld. Toch voel ik me niet moddervet ofzo. Ik voel me best wel oké in mijn lijf, maar, het is ongelofelijk frustrerend dat ik in zoveel mooie kleren niet meer pas.
Toch… de eerlijkheid gebied me om toe te geven dat ik het makkelijker vond toen ik wat slanker was. Al was het maar omdat het sporten me een stuk vlotter afgaat. Om maar van de reacties van mijn omgeving te zwijgen. Ken je dat, op etentjes met je familie, wanneer jij een tigste koekje wilt nemen, zo’n veelbetekende stilte, gevolgd door ‘Ik vind dat echt super hoe jij daarmee kan leven, mollig zijn en toch nog zoveel eten. Ik dieet al vanaf ik een kilo ben bijgekomen’. Juist ja. Heel tof! O, en de opmerking ‘Je bent een knap meisje, jammer dat je wat mollig bent’ ben ik ook grondig beu.
Dus, bij deze: ik wil 14 kg afvallen! Steun me door mijn verhaal te volgen.