Dat was de vraag die ik me al een tijdje stelde. Ben ik een emo-eter? De afgelopen week werd duidelijk van wel.

Na Berlijn was ik een beetje m’n kluts kwijt. Niet alleen was ik weer uit het strenge patroon van m’n dieet (iets waar ik het na m’n skireis ook heel moeilijk mee had), maar daarnaast heb ik een en ander beginnen beseffen in Berlijn. Namelijk, dat ik niet echt gelukkig was in de relatie waarin ik zat.

Je weet wel hoe het loopt: je leert iemand kennen en op het eerste zicht is die perfect. Intelligent, ambitieus, knap.. Wat meer kan je willen? Right? Veel, blijkt dus. Iemand die goed voor me is, staat vanaf nu ook in de lijst. Vreemd hoe iets zo vanzelfsprekend niet direct opviel toen het ontbrak. Extra pijnlijk dus om te beseffen dat mensen die je amper kent, liever en vriendelijker en leuker zijn tegen je in 2 dagen tijd, dan je eigen lief in 2 maand tijd. De wake-up call dus die ik nodig had om de stekker eruit te trekken. (en ja, ik hoor het je al denken, tis weer één van de Vld ze… zolang ze er de stekker maar uit kunnen trekken). Anyway, als het op vlak van relaties (en eigenlijk vrijwel alles) aankomt, heb ik 1 hele belangrijke regel: iedereen moet doen waar ze gelukkig van worden (en dat niet illegaal is bij voorkeur). En ik werd van deze relatie niet gelukkig meer. Het passief-agressieve gedrag, het constante gevoel dat ik op mijn tenen moest lopen en dat er met mij vanalles mis was, dat was ik echt beu. Als hij me na 2 maanden al zo behandelt, tja, wat zou dat dan na 2 jaar zijn?

Het laatste bewijs kreeg ik tijdens onze ‘break-up talk’. Tijdens dit gesprek zei hij letterlijk ‘ik liet jou toch ook toe om weg te gaan terwijl ik gaan werken was’. Dit is zo fundamenteel fout in elke mogelijke manier… Zeker voor een liberaal die gelooft dat iedereen zelfbeschikkingsrecht heeft.

Anyway, I’ve ended this chapter in my life. Gelukkig. Volgens mijn vrienden raakte het tijd ook. Zij merkten dat ik heel veel in die relatie stak en er heel weinig voor terugkreeg. Typisch. Laatste keer geweest. Hoop ik. Gelukkig heb ik het al bij al vrij snel doorgehad.

Maar, een relatie beëindigen betekent natuurlijk ook dat (in mijn geval toch… en vermoedelijk voor nog veel andere vrouwen) je emotioneler bent dan normaal. Al bij al viel het nog mee, maar ik merkte dat ik echt wel een stuk minder moed had om mijn dieet vol te houden. De afgelopen week was dus geen succesverhaal. Ik heb chips gegeten, ijs, een wafel, nootjes. Echt comfort-food. Niet aan te raden tijdens een dieet.

Wat het verdict was gisteren bij Frouke? Wel, al bij al ca va nog. 200gram bijgekomen. Niet echt een ramp dus. Maar, opnieuw, we gaan er tegenaan.

Ik krijg trouwens regelmatig de vraag of ik sport. Mea culpa, maar ik heb er echt geen tijd voor. Ik hoor jullie al denken ‘Geen tijd? Pff, zonder kinderen? Trouwens, iedereen zegt dat en zit dan gans de avond voor TV’. Wel, om te tonen dat ik net een iets ander leven heb, hier m’n agenda van afgelopen week:

Maandag: dagje verlof. ’s Ochtends m’n gerief gepakt bij m’n vriend. In de middag bij een goede (toen nog hoogzwangere) vriendin geweest. (Ondertussen is Stéphanie mama geworden van Marilou en heb ik al teveel pakjes gekocht, waarvan ik hoop dat ik ze snel zal kunnen brengen). We zijn samen gaan shoppen. Leuke kleedjes gekocht, volledig passend bij m’n figuur en… *tromgeroffel* in maat 36! We maken vorderingen.

Dinsdag: Werken vanaf 9u. Ik werk in Brussel, dus in de file gestaan. De E40 is een ramp tegenwoordig, zeker rond Aalst. Gewerkt tot 19u. Linea recta doorgereden naar Oostakker waar ik een vergadering had van Open Vld Gent Noord Oost. Deze vergadering duurde tot 12u.

Woensdag: in Brussel van 9u30 tot 19u. Mijn vergadering rond werkgroep communicatie van Open Vld Gent ging niet door, dus plande ik een avondje thuis in. Na 4 telefoontjes en een aantal chats, bleek het 23u te zijn

Donderdag: Op donderdag werk ik in Asse, en om 20u had ik een vergadering van Jong VLD Nationaal, in de Melsensstraat, Brussel. Dus bleef ik logischerwijze in Brussel. Deze duurde tot iets na 22u. Erna was nog een receptie (want er was toevallig dezelfde avond een lezing van Open Vld), dus tegen dat ik van Brussel thuis was, was het opnieuw 12u.

Vrijdag: Opvallend vroeg (voor mijn doen) vertrokken, was nog geen 18u. Maar ik was uitgenodigd bij Saar thuis (samen met Tati & Jantien)om bij haar te gaan eten. Me daar vlug klaargemaakt (had trouwens een van m’n nieuwe kleedjes aan, zie hieronder) en erna zijn we naar m’n stamcafé, Plan B gegaan. Niet alleen was er voetbal (ons elftal heeft trouwens weer mooi gewonnen!), erna hield ik een klein feestje voor een select groepje vrienden met als thema ‘Glad to be single again-party’. Ben nu eenmaal niet het kniezende type. Leuke gesprekken gehad, toffe avond (zoals altijd in Plan B). Om 5u ofzo in m’n bed gedoken.

Zaterdag: Er om 11u weer uitgevallen, want ik had vanaf 12u een vergadering. We hadden met Jong VLD Gent een brainstorm om ons volledige beleidsplan voor de komende 2 jaar vast te leggen. Ik had 2 onderdelen ervan (van de 3) reeds helpen voorbereiden: het politieke luik, aangezien ik mee in de cel politiek zit, maar ook het communicatieluik, aangezien ik de communicatieverantwoordelijke ben. Deze vergadering duurde tot 18u30 ofzo. Eenmaal thuis nog even een aantal telefoontjes gehad, afgesproken met m’n vriendinnen voor die avond, want we gingen naar Night Shift. De eerste editie van een soort beurs/netwerkevent/party in de Eskimofabriek. A.k.a the place to be afgelopen zaterdag. Een mooie verzameling hippe, coole en jonge mensen. Megacoole foto genomen ook. Rond 5u lag ik in m’n bedje.

Zondag: Af en toe probeer ik echt wel te sporten. Zo ook zondag: ik had afgesproken met een vriend Pablo die me de basisbeginselen van Wing Chun ging uitleggen. Wing Chun is een Chinese zelfverdedigingsport. Beetje bizarre technieken, aangezien ze ingaan tegen je instinct. Was wel leuk om te doen (ook al kreeg ik klop

Dit is dus een doorsnee week. Zoals je ziet heb ik weinig dagen dat ik voor 23u thuis ben. Helaas zijn fitnesscentra al gesloten dan…

Hoe ik het met eten combineer? Wel, dat is het voordeel van m’n Kyalin dieet: veel porties kan ik onderweg opeten indien nodig. Wel praktisch hoor.