Dat diëten (bij mij) met vallen en opstaan gebeurt, wist je waarschijnlijk al langer dan vandaag. De moeilijkheid ligt zich vooral in het feit dat ik er al een paar maand mee bezig ben, maar ook in het feit dat ik een hele drukke (sociale) agenda heb. De vele feestjes, talloze vergaderingen en enkele reisjes zijn je misschien ondertussen ook opgevallen.
Wat evenmin helpt is de sociale bevestiging: waar mensen me in het begin aanmoedigden om af te vallen, hebben velen nu eerder iets van ‘je ziet er nu toch goed uit?’. Ik voel me trouwens ook schitterend… Wat in dit geval m’n motivatie niet helpt.
Ik heb dus pieken, maar ook dalen. Die laatste had ik bijvoorbeeld op weekend in Londen afgelopen weekend (note to self: Londen is slecht voor de lijn!! Maar meer hierover in m’n volgende blogpost). Daarnaast heb ik ook een aantal etentjes gehad, waarbij er een aantal een vastgelegd menu hadden, oa een etentje van Jong VLD Antwerpen ‘De Blauwe Kei’: wijze avond, maar niet ideaal voor m’n dieet. Of een verjaardagsetentje voor Kenneth: supere avond (1e ontmoeting van m’n vriend met een aantal hele goeie vrienden: Kenneth, Didier en Stéphanie. Liep gelukkig heel goed!)
Gelukkig kook ik ook nog soms zelf. Dan durf ik al eens een slaatje te maken of een variant van het gerecht dat ik op de kookworkshop leerde.
En… Ik ben ook heel dankbaar dat ik toch een aantal vriendinnen heb die rekening houden met m’n dieet, en me lekker eten klaarmaken, waar ik zonder schuldgevoel kan van genieten! Thanks Saar, you’re an angel! (En, ook bij deze gelukkige verjaardag sexy!)
