Eigenlijk ben ik zelden jaloers op andermans succes of uiterlijk. Echt waar, ik gun het m'n vrienden oprecht om ze gelukkig te zien. Het enige waar ik echter jaloers op ben, is het gemak waarbij sommige mensen hun gewicht houden. Snoepen of niet, veel eten of niet, altijd blijven ze hun mooie slanke lijntje houden. Ergens weet ik wel dat zij dan andere problemen hebben... En ja, ik weet ook wel dat ik niet afschuwelijk lelijk ben... maar ik weet ook hoeveel moeite ik moet doen om slank te worden of gewoon om niet moddervet te worden tout court.
Ook dit jaar ben ik opnieuw moedig de strijd aangegaan met de kilo's. Ik ben een typische jojo-er. Mijn gewicht schommelt harder dan de gemiddelde 8-jarige in een speeltuin.
Mijn gewicht dit jaar...
Voor mijn grootte zou ik eigenlijk tussen 50 & 67 kg moeten wegen. Een serieuze marge als je het mij vraagt. Het probleem is dat ik daar eigenlijk wel een pakje boven schommel. Dus, mijn doel voor volgend jaar is om eindelijk terug in het groen te vallen. Door het diëten voor de trouw was ik er dicht bij gekomen, helaas is een huwelijksreis wat minder goed voor de lijn!
Ahja, nieuw jaar, nieuwe start? Mijn doel is vooral om gezonder te worden, strakker en meer conditie te kweken. Ik ben (voor de 10-de keer ofzo) opnieuw gestart met start-to-run (maar hierover meer in een volgende blog!).
En zolang ik 'gezegend' ben met serieuze 'curves', zal ik me er ook niet te dik in maken. Uiteindelijk straal je uit wat je voelt & hoe je je voelt. Als je je dik & lelijk voelt, zal je je er ook naar kleden én zal je er ook zo uitzien!
Dus, mijn tip voor alle vrouwen die met dezelfde gevoelens kampen als ikzelf: deal with it. Ofwel ga je de strijd aan tegen de kilo's, ofwel leg je je erbij neer en maak je er het beste van. En ja, ik besef echt wel dat dit moeilijk is. Een dagdagelijks gevecht tegen de kilo's, een dagdagelijkse strijd tegen jezelf om toch maar niet toe te geven aan de verleiding om iets lekker te snoepen... het is geen cadeau. Mijn leven is een aaneenschakelijk van momenten waarop ik me vol vechtlust strikt aan mijn dieet houd, en momenten waarop ik denk 'fuck it, ik ben goed zoals ik ben'.
Wat mij wel troost geeft, zijn artikels als deze. Volgens een recente studie van de Universiteit van Texas is Kelly Brook namelijk tot de vrouw met « het perfecte lichaam » uitgeroepen. Zij hebben verschillende lichaamskenmerken bestudeerd en onderzoek gedaan naar de lichaamsverhoudingen die mannen waar dan ook ter wereld, ongeacht cultuur of afkomst, het aantrekkelijkst vinden. Ze hebben alle gegevens verzameld en daaruit, op grond van de uiterlijke kenmerken die aantrekkelijk gevonden worden, de «ideale» lichaamsmaten opgemaakt. Daarmee hebben zij ontdekt dat Kelly Brook, van alle bekende vrouwen, de vrouw was die hieraan het beste voldeed.
Of ze nu werkelijk 'het perfecte lichaam' heeft interesseert me matig. Wat me wel enorm aantrekt in dit artikel, is het feit dat Kelly curves heeft. Curves die ik bij mezelf ook aantref. Hieronder de enige bikini-foto die je van mij zal vinden op het internet, want ik voel me eigenlijk niet zo enorm zelfzeker om Facebook te overspoelen met mezelf in bikini. Voor een keer maak ik een uitzondering. Om mezelf eraan te herinneren: you're not that bad, just look at Kelly!
Links: me, op een shoot voor het Kyalin spotje (ik woog toen 72kg, net zoals nu).
Rechts: de vrouw met het 'perfecte lichaam' Kelly Brook.
Een andere instant-goed-gevoel zijn artikels als deze (bron: TV Familie/Blik van 2/12/15):
