Er komt heel wat bij kijken, bij zwanger zijn. On-waar-schijn-lijk hoeveel spullen zo'n kleine baby nodig heeft! Gelukkig heb ik behulpzame (schoon)familieleden & vriendinnen die me al een hele resem spulletjes (goedkoop of gratis) gegeven hebben. Nu vrijdag gaan we de rest gaan kiezen voor onze babylijst. Jippie, weeral een vakje aanvinken! Na vrijdag zouden we dus in principe alles moeten hebben voor onze baby qua spulletjes. Heb ik trouwens al verteld dat mijn hormonen zorgen voor een boost van de lokale economie? Ik kan dus geen kinder/babywinkel binnenstappen zonder massa's te kopen hé! Zo'n 450 euro armer, maar heel wat kinderkleertjes rijker, besluit ik om de komende maanden niet meer te gaan shoppen, voordat ik blut ben nog voor ons kind er is!
Deze week ben ik ook bezig met de doopsuikers. Geen evidentie blijkt. Roel & ik zijn geen fan van plastieke 'hebbedingetjes'. Zelf houden we weinig dergelijke dingen bij, dus willen we een 'praktisch' cadeautje geven. Tweede vraagteken is de hoeveelheid. Ik gok dat ik er veel en veel teveel zal hebben. (ook wel typisch voor mij hoor. Ik kook ook op die manier...). Maar, het houdt me weer bezig :)
Ook lichamelijk/mentaal komt er heel wat kijken bij zwanger zijn:
- bijkomen (off course) - mijn stokpaardje! Gelukkig ben ik den boel vrij goed onder controle aan het houden (nu ben ik 5 à 6 kg bijgekomen, en ik ben de 6 maand gepasseerd)
- striemen: het logische gevolg van het eerste, maar geen evidentie om tegen te houden (en ja, ik smeer elke dag olie...)
- de pijn die hoort bij de kinkhoest vaccinatie: gisteren naar de dokter geweest hiervoor. Vandaag kan ik mijn arm amper opheffen. Deze nacht 5x ofzo wakker geworden van de pijn. Niet leuk :(
- nachtmerries: ik ben normaal gezien geen stresskip. Echt, met mijn job zou ik anders gek worden. Maar sinds ik zwanger ben heb ik de raarste, en meest levendige dromen. Overlaast lag ik wakker van verf en suikerbonen! (don't ask)
- pijn in m'n heupen: tjah, baby heeft plaats nodig hé (in combinatie met de pijn in mijn arm was dit wel een grappig zicht gisterenavond! Ik raakte de zetel niet eens meer uit - was precies verdubbeld in leeftijd)
- continue druk op de blaas: alle verhalen die je hierover al ooit gehoord hebt: ze zijn waar!
- hartkloppingen: echt creepy! Gisteren had ik in rust (bij de dokter) een hartslag van 112/min. Ken je dat gevoel dat je net een trap bent opgestormd? Welja, zo voel ik me dus gans de dag door, plotseling, terwijl ik in mijne zetel zit ofzo. Echt heel raar!
- borsten: waar begin ik? Ze blijven groeien, dus ik vrees dat ik na m'n bevalling een ticketje plastische chirurg mag boeken :(
Maar verder is zwanger zijn wel fantastisch hoor! :) (al zal de attente lezer van mijn blog het waarschijnlijk geen grote shock vinden als ik aankondig dat ik bij 1 kindje ga blijven). Het allerleukste blijven de bewegingen in mijn buik en de bezoekjes aan de gyneacoloog, die me op de echo's de ingewanden van m'n baby wijst (I know, klinkt super romantisch en al hé). Alles ziet er in elk geval prima uit met de baby... en met de mama. (Buiten die spuit, echt jong, mijn arm doet nog zeer).